- Praten in plaats van typen, swipen en tappen: spraakherkenning is de toekomst
- Machines worden steeds slimmer, maar kunnen we er ook bevriend mee raken?
- Wat is onze toekomstige definitie van persoonlijk contact en relaties?
Steeds meer smartphonegebruikers vertrouwen op slimme assistenten als Siri, Cortana of Alexa om – bijvoorbeeld – agenda’s bij te houden. Zoals The Economist schrijft, wordt maar liefst 20 procent van de internetzoekopdrachten op Androidtoestellen geïnitieerd door spraakopdrachten. Apple’s Siri ontvangt wekelijks een duizelingwekkende twee miljard gesproken verzoeken. Dit laat zien dat spraakherkenningssoftware steeds populairder wordt. Wel zijn veel gebruikers gefrustreerd over hoe dom deze ‘slimme’ assistenten tegelijkertijd kunnen zijn. Ze begrijpen vaak alleen hele eenvoudige opdrachten en gesprekken met ze voeren is onmogelijk.
Maar dat verandert sneller dan je denkt. Vooruitgang in natuurlijke taalverwerking, machine learning en gezichtsherkenning belooft een toekomst waarin je persoonlijke assistent misschien steeds meer op Her gaat lijken – een realistische kunstmatige persoonlijkheid uit de gelijknamige film die echt naar je luistert en meer een vriend/in is dan een digitale agenda in de cloud.
Praten in plaats van typen, swipen en tappen: spraakherkenning is de toekomst
Spraakherkenningstechnologie is een voor de hand liggende volgende stap voor techbedrijven. Binnenkort hebben we geen traditionele gebruikersinterfaces meer nodig. Spraakherkenning biedt een scala aan nieuwe mogelijkheden voor interactie; hands-free voor diegenen die dat willen en een grotere onafhankelijkheid voor degenen die het nodig hebben, zoals mensen met een motorische beperking of slecht gezichtsvermogen. Maar het is niet alleen het gebruiksgemak dat het zo aantrekkelijk maakt. De meeste mensen communiceren het liefst door met elkaar te praten, vooral met vrienden en familie. Met je stem kun je het hele scala aan gevoelens en emoties uitdrukken en gesprekken voeren doen we de hele dag; met vrienden, collega’s en klanten, thuis, op het werk, in de supermarkt en op een feestje.
Spraakherkenning, natuurlijke taalverwerking, machine learning en gezichtsherkenning zijn de toekomst van slimme assistenten en maken een transformatie van digitale helper naar beste vriend/in mogelijk. Er komt steeds meer en steeds sneller verbetering in de bestaande technologie en het zal niet lang meer duren voor we intuïtieve en boeiende gesprekken hebben met onze apparaten – het soort gesprekken dat we met mensen voeren.
Machines worden steeds slimmer, maar kunnen we er ook bevriend mee raken?
De Heilige Graal is echte sociale intelligentie, het begrijpen van context en signalen die betekenis geven aan interactie. Daarvoor hebben we kunstmatig intelligentie nodig die het verschil weet tussen sarcasme en ernst, die tussen de regels door kan ‘lezen’, begrijpt wat we bedoelen en die naar onze gezichten kijkt om onze stemming te peilen. We komen wat dat betreft elke dag een stukje dichterbij. Zoals Matt Hunckler voor Forbes schrijft, worden grote namen als Apple, Google en Microsoft nu uitgedaagd door crowdfunded startups als Mycroft, kleine bedrijven die de weg vrijmaken voor dramatische verbeteringen in natuurlijke taalverwerking. IBM’s Watson is inmiddels in staat om woordspelingen te contextualiseren en grappen en dubbelzinnigheden te begrijpen. Over een paar jaar hebben al onze alledaagse apparaten deze vaardigheden.
Wanneer je deze vaardigheden combineert met gezichtsherkenning, komt empathische communicatie met machines opeens heel dichtbij. We maken nu al gebruik van machines om kinderen met autisme te helpen met het herkennen en nabootsen van emotionele reacties. Zoals Colin Smith, communications manager aan het Imperial College London, uitlegt: “Onze speciale lessen en therapie zijn erop gericht kinderen met autisme te helpen hun emoties te delen en de emoties van anderen te begrijpen. Met een combinatie van gezichtsuitdrukkingen en gebaren leren wij hen met welke conventionele manieren mensen zich uitdrukken.” De robots die deze kinderen helpen met communiceren kunnen gezichtsuitdrukkingen lezen door menselijke gezichten om te zetten in 3D-kaarten. Aan de hand van waar bijvoorbeeld je mondhoeken of de uiteinden van je wenkbrauwen zich in je gezicht bevinden tijdens een bepaalde emotie, kunnen ze je stemming interpreteren. De camera’s van onze mobiele telefoons kunnen onze gezichtsuitdrukkingen binnenkort ook lezen en daaruit min of meer opmaken hoe we ons voelen. Door te meten wat het ziet en de bevindingen te vergelijken met een analyse van je stem, kan je mobiel ‘aanvoelen’ wanneer je gestresst, blij, opgewonden of zenuwachtig bent. Vervolgens kan het de manier van communicatie aan jouw stemming aanpassen.
Sommige callcenters maken al gebruik van stemanalysesoftware, gekoppeld aan AI, om callcentermedewerkers inzicht te geven in hoe klanten zich voelen. De algoritmen van Cogito Corporation, bijvoorbeeld, meten tijdens een gesprek belangrijke aspecten van de stem van een klant om de klantenservice beter te kunnen sturen. Shaun Sutner, journalist voor TechTarget, legt uit: “Cogito-algoritmes analyseren elke nanoseconde van wat een beller zegt en sturen tegelijkertijd aanbevelingen en feedback aan de klantenservicemedewerker. Denk daarbij aan ‘je praat teveel’, ‘je valt in herhaling’, ‘je bent gespannen’, ‘blijven ademen’, of ‘pauzeren tussen zinnen’. Dit soort KI-gebaseerde gedragswetenschap staat nog in de kinderschoenen, maar dat zal niet lang meer duren.
Wat is onze toekomstige definitie van persoonlijk contact en relaties?
Zodra de technologie volwassen wordt, gaan we een echte verschuiving zien. Dan houden Siri, Cortana en Alexa zich niet meer alleen bezig met eenvoudige Google-zoekopdrachten en het bijwerken onze agenda. Dan veranderen ze in digitale vrienden en kunstmatige vertrouwelingen. Zodra je mobiel, je auto en misschien zelfs je slimme woning weten hoe je je voelt en haast als een echt mens met je communiceren, zal onze relatie met technologie voor altijd veranderen. Hoe zou het zijn om een kunstmatige intelligente vriend/in te hebben? Zou dit ook betekenen dat er een eind komt aan eenzaamheid en wat is dan onze definitie van persoonlijk contact en relaties? De film Her geeft een interessant beeld van hoe dat er in de toekomst uit zou kunnen zien. Wel zijn deskundigen van mening dat we “zullen krijgen wat we verdienen”, met andere woorden, kunstmatige intelligentie is een weerspiegeling van onszelf. De volgende keer dat onze digitale assistenten frustraties veroorzaken moeten we daar dan ook maar eens goed bij stilstaan.
