- De uitdaging van het levensechte uiterlijk van seksrobots
- De robots van tech-tovenaar Ishiguro zijn zo echt dat je denkt dat je met een mens te maken hebt
- Recente ontwikkelingen in de KI beloven een radicale transformatie van mens-machine-interactie
- Dankzij natuurlijke taalverwerking en deep learning hebben we over 20 jaar prachtige, intelligente seksbots
De state-of-the-art technologie in humaniforme robots is geavanceerder dan je denkt, maar toch zijn er een aantal lastige uitdagingen. Tweevoetige systemen moeten bijvoorbeeld nog verder ontwikkeld worden om menselijk lopen fatsoenlijk te kunnen simuleren. De servo’s die beweging mogelijk maken moeten zorgvuldig op sensoren worden afgestemd om ervoor te zorgen dat er geen ongelukken gebeuren met de mensen waarmee de robots in contact zijn.
Onderzoek naar en ontwikkeling van tweevoetige systemen wordt met name gedreven door de behoefte aan robots die we tijdens natuurrampen en andere gevaarlijke situaties kunnen inzetten. Ze moeten goed kunnen manoeuvreren op ongelijk terrein zoals puin en trappen. Hoewel deze robots niet specifiek mensachtig zijn, worden ze met de dag beter. De robots die nu commercieel verkrijgbaar zijn laten zien hoe slim de sensortechniek is waardoor mens en machine op een veilige manier met elkaar kunnen samenwerken. Zodra deze slimme robotmedewerkers ‘voelen’ dat er een mens in de buurt is, gaan ze langzamer werken of komen ze helemaal tot stilstand, zodat er geen ongelukken gebeuren.
De uitdaging van het levensechte uiterlijk van seksrobots
Met de ontwikkeling van androïdes zijn het hyperrealistische uiterlijk, de spraak en het denkvermogen de grootste uitdagingen. Om kapitaal en klanten te kunnen werven moeten androïdes in het algemeen en seksrobots in het bijzonder veel meer zijn dan alleen maar veilig en flexibel. Ze moeten aantrekkelijk en slim zijn en dat is geen eenvoudige opgave.
Voor de toekomst van seksbots is esthetiek de belangrijkste uitdaging. Om redenen die in de evolutiebiologie gegrond zijn hebben we een hardnekkige afkeer jegens dingen die zeer mensachtig maar nét niet menselijk genoeg zijn. Dit noemt men in het Engels ook wel ‘uncanny valley’ of ‘griezelvallei’ – een denkbeeld waarmee gevisualiseerd wordt hoe een afkeer ontstaat als een humanoïde robot sterk, maar toch niet helemaal precies op een mens lijkt. Een seksbot moet dus niet op een griezelige manier overtuigend zijn. Dat is inderdaad nogal een uitdaging voor robotontwerpers.
De robots van tech-tovenaar Ishiguro zijn zo echt dat je denkt dat je met een mens te maken hebt
De seksrobots die momenteel verkrijgbaar zijn bevinden zich nog in de ‘griezelvallei’. Maar de nieuwste androïdes lijken zo echt dat ze moeilijk van the real thing te onderscheiden zijn, al zijn ze niet ontworpen voor seks. De meest geavanceerde robots die momenteel beschikbaar zijn, zijn het geesteskind van Hiroshi Ishiguro, de tech-tovenaar van Osaka University Advanced Telecommunications Research Institute International. Hij is erin geslaagd om robots te ontwerpen die zo echt zijn dat je echt denkt dat je met een mens te maken hebt. Ook laten zijn projecten zien hoe belangrijk aanraking en menselijke aanwezigheid zijn tijdens communicatie.
Ishiguro onderzoekt wat er qua communicatiemiddelen met zijn Geminoids mogelijk is. Zijn robots moeten als vervanging dienen voor de werkelijke aanwezigheid van een persoon. Ishiguro’s droom is om zichzelf, bijvoorbeeld tijdens een tech-conferentie via Skype te ‘re-presenteren’, waardoor hij in de ruimste zin van het woord, met de volledige impact van zijn persoonlijkheid ‘aanwezig’ kan zijn. Ishiguro heeft al grote vooruitgang geboekt en is erin geslaagd om de haast onmerkbare oog-, mond- en gezichtsbewegingen die mensen maken om emoties uit te drukken, na te bootsen. Zijn Geminoids zijn geen op zichzelfstaande systemen maar communicatiesystemen die het uiterlijk en de bewegingen van een gebruiker op afstand nabootsen.
Telenoid
De meest eenvoudige telecommunicatie-robot is de Telenoid. Hij ziet eruit als een mens en is ontworpen op basis van kenmerken van jonge, oude, mannelijke en vrouwelijke personen, waardoor de robot uiteindelijk een generieke, zij het Aziatische, uitstraling heeft. Deze ‘gehomogeniseerde’ robot dient als plaatsvervanger van een tele-verbonden gesprekspartner. Het lichaam van de robot bestaat uit een verkorte romp die op schoot van een gebruiker kan worden geplaatst. Het apparaat is gemaakt van zacht polyvinylchloride en is speciaal ontworpen om vastgehouden en geknuffeld te worden. De Telenoid lijkt eigenlijk een beetje op een spookje en is een beetje creepy, maar zijn gezichtsuitdrukkingen en knuffelbare lichaam maken communiceren veel echter dan bijvoorbeeld een videogesprek met Skype.
Dankzij een aantal complexe, geïntegreerde sensoren kan een gebruiker als het ware van een afstand in het lichaam van de robot ‘kruipen’. Met de camera’s in zijn ogen en mond kan de Telenoid de persoon waarmee hij communiceert ‘zien’ en met de microfoon kan hij de beller ook ‘horen’. Dankzij delicate servo-motoren kan de Telenoid ook de gezichtsuitdrukkingen en bewegingen van de gesprekspartner nabootsen. Het is nog niet duidelijk of de communicatierobot zal aanslaan, maar de ontwikkelingen brengen ons wel weer een stap verder.
Geminoid HI-1-4 en Geminoid F
De bovengenoemde Telenoid is opzettelijk generiek, maar déze Geminoids zien er net uit als echte mensen. HI-1 tot 4 zijn telegestuurde androïdes die zeer sterk op Ishiguro lijken. Ze worden bediend door complexe pneumatische servo’s waarmee ze de gezichtsuitdrukkingen en bewegingen van hun maker in real time volgen. Hierdoor kunnen mensen communiceren met een virtuele stand-in van Hishiguro himself.
Ook zie je nog wel goed het verschil tussen de HI-2 en zijn maker, vooral als de robot beweegt, is de machine toch opmerkelijk bedreven in het nabootsen van de gezichtsuitdrukkingen. Hierdoor lijkt hij ontzettend veel op Ishiguro, persoonlijkheid en al. Op foto’s is te zien dat HI-4’s gezicht haast niet van dat van Ishiguro te onderscheiden is, hoewel de bewegingen nog wel wat ongelijkmatig en geforceerd zijn.
Geminoid F
De Geminoid F is misschien wel Ishiguro’s meesterwerk. Haar bewegingen zijn zo vloeiend en haar gezicht zo menselijk, dat ze precies op haar menselijke tegenhanger lijkt. Recent onderzoek van Ishiguro heeft uitgewezen dat de helft van de deelnemers de androïde in de eerste vijf seconden niet van zijn schepper kon onderscheiden. Dit toont aan dat Ishiguro de uitdaging van de ‘griezelvallei’ eigenlijk overwonnen heeft. Dankzij deze recente ontwikkelingen in de 3D-modellering kunnen we zeer binnenkort waarschijnlijk levensechte replica’s van mensen bestellen. Maar we willen niet alleen dat seksrobots er levensecht uitzien. We willen ook dat onze interacties met hen zoveel mogelijk lijken op menselijke relaties. Niet alleen qua beweging en mimiek, maar ook qua betekenisvolle gesprekken en op zijn minst de simulatie van emoties.
Recente ontwikkelingen in de KI beloven een radicale transformatie van mens-machine-interactie
Iedereen die ooit heeft geprobeerd om een inhoudelijk gesprek met Siri te voeren zal beamen dat ontwikkelingen op het gebied van de kunstmatige intelligentie soms tergend langzaam gaan. En zelfs als je een paar minuten met een geavanceerde chatbot praat, merk je al snel dat je met een machine te maken hebt. Maar de recente ontwikkelingen van IBMs supercomputer Watson beloven een radicale transformatie van mens-machine-interactie. Dankzij ontwikkelingen in natuurlijke taalverwerking is de machine nu in staat om gewone woorden en zinsbouw te begrijpen, direct op mensen te reageren en natuurlijke gesprekken met hen te voeren. Watson heeft geen speciale aanwijzingen of bevelen meer nodig om iemand te kunnen begrijpen. Hij kan zelfs woordspelingen en contextuele betekenis begrijpen. En als de ontwikkelaars dit vermogen combineren met deep learning wordt het mogelijk om robots te maken die mensen op alle manieren kunnen nabootsen. We kunnen er dan zelfs natuurlijke gesprekken mee voeren. Watson ‘begrijpt’ het gesprek echt; door middel van een hiërarchisch, niet-lineair systeem waarmee hij problemen oplost, is hij in staat om met deep learning algoritmen menselijke cognitiviteit na te bootsen.
Er zijn verschillende lagen van analyse. De lagere niveaus zoeken naar patronen in data en geven hun bevindingen vervolgens in de vorm van input door aan het volgende level. Die input wordt dan op soortgelijke wijze op patronen onderzocht. Deze combinatie van ondiep en diep leren is in wezen ook hoe het menselijk brein werkt en met mechanisch diep leren kunnen denkende machines hele slimme dingen doen. Zo kunnen deep learning algoritmen voor gezichtsherkenning op het laagste niveau karakteristieken herkennen die op een oog lijken. Het laagste niveau geeft dat patroon dan door voor verwerking aan het volgende niveau. Dat niveau zoekt naar een tweede oog, een oor, een neus of mond. Die informatie wordt weer doorgegeven aan een volgend level waar het algoritme de functies in kaart brengt, totdat de machine een gezicht identificeert. Dit gebeurt allemaal binnen een fractie van een seconde.
Een machine die door dit soort deep learning wordt aangedreven is in staat ons te herkennen wanneer we thuiskomen van ons werk. Vervolgens vergelijkt het onze gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal met eerdere voorbeelden uit zijn database. Vervolgens beoordeelt het slimme systeem hoe we ons voelen. Binnenkort kan een machine dus weten of we lekker gewerkt hebben.
Dankzij natuurlijke taalverwerking en deep learning hebben we over 20 jaar prachtige, intelligente seksbots
De volgende stap is om dit soort ‘persoonlijkheid’ in een humanoïde lichaam te plaatsen. In de toekomst hebben we dus hyper-realistische, hyper-aantrekkelijke robotmetgezellen die aan onze seksuele én emotionele behoeften kunnen voldoen. Stel je bijvoorbeeld een toekomst voor waarin het brein van ‘Her’ geïntegreerd is met een mechanisch lichaam waar alles op en aan zit. Het klinkt erg futuristisch, maar IBMs Watson is in tien jaar tijd al met een factor 24 gekrompen. Toen was de computer nog zo groot als een kamer, nu heeft de machine nog maar de grootte van een paar pizzadozen. Microprocessors worden dan ook zo klein dat zeer slimme kunstmatige intelligentie binnenkort klein genoeg is om in een humanoïde robot te integreren.
In de nabije toekomst kunnen we natuurlijke gesprekken voeren met androïdes. Deze gesprekken zullen net zo genuanceerd en complex zijn als die je nu hebt met je echte vrienden. Binnenkort stappen androïdes vanuit sciencefictionverhalen zo ons leven binnen en dat hebben we aan geavanceerde mensen als Ishiguro te danken. Dankzij ontwikkelingen in de natuurlijke taalverwerking en deep learning hebben we over twee decennia prachtige, intelligente seksrobots.
Heeft dit artikel je geïnspireerd? Download het gratis e-book “Seksbots – heeft seks met gerobotiseerde partners de toekomst?” 85 pagina’s met fascinerende feiten, citaten, case studies, onderzoek en videos over de opkomst van de seksrobot.
