- Virtual en augmented reality technologie belooft perfecte borsten
- Minder vraag naar donorweefsel dankzij 3D-bioprinting
- Met gentherapie kunnen we weefsel, spieren en botten produceren
- Deze tweede huid uit een potje blijft zestien uur zitten
- Nano-gouddeeltjes doen vet als sneeuw voor de zon verdwijnen
In de VS worden miljoenen plastisch chirurgische ingrepen per jaar uitgevoerd, waarvan borstvergroting en liposuctie de meest populaire ingrepen zijn. Dankzij de technologische vooruitgang en veranderingen in de publieke perceptie van schoonheid vinden andere minder opvallende ingrepen, zoals bilvergroting en schaamlipverkleining, de laatste jaren echter ook steeds vaker plaats. De populariteit van de laatstgenoemde ingreep is het laatste jaar met bijna 50% gestegen, en het aantal bilvergrotingen met bijna 90%. Deze cijfers zijn met name toe te schrijven aan de invloed van beroemdheden als Kim Kardashian.
Door wetenschappelijke en technologische doorbraken worden telkens nieuwe ingrepen geïntroduceerd, al zijn veel van deze ingrepen niet-operatief. In feite was bijna 45% van alle cosmetische ingrepen in 2015 niet-operatief. Amerikanen gaven hier overigens meer dan 13 miljard dollar aan uit en naar verwacht nemen deze cijfers in de toekomst alleen maar toe. Onderzoek heeft aangetoond dat invasieve chirurgische ingrepen binnenkort alleen nog maar in geval van nood worden toegepast. Patiënten hebben in de toekomst een veel uitgebreidere keuze in minimaal-invasieve of non-invasieve methoden om hun uiterlijk te verbeteren. Artsen hebben daardoor ook minder te maken met postoperatieve complicaties.
Virtual en augmented reality technologie belooft perfecte borsten
Naast de gaming industrie zijn er tal van andere sectoren die profiteren van virtual en augmented reality-technologie. Dat is in de plastische en cosmetische chirurgie niet anders. Met de nieuwe 3D-software zijn vrouwen in staat om hun nieuwe borsten te bekijken voordat de chirurgische ingreep plaatsvindt. Door virtuele 3D-beelden van verschillende soorten en maten borsten op het lichaam van de patiënt te projecteren, kan de chirurg de grootte en de vorm van de borsten ter plekke aanpassen. Ondertussen kan de patiënt meekijken en in overleg met de chirurg besluiten wat de beste mogelijkheden zijn. Op dit moment werkt de software alleen bij borstoperaties, maar ontwikkelaars hopen deze techniek in de toekomst ook te kunnen toepassen bij andere chirurgische ingrepen.
Minder vraag naar donorweefsel dankzij 3D-bioprinting
3D-printen is een andere technologie die steeds vaker in de plastische chirurgie wordt toegepast. Een team onderzoekers onder leiding van prof. Yoon Won-soo van de Polytechnische Universiteit van Korea, heeft een 3D-bioprintsysteem ontwikkeld dat biomateriaal gebruikt voor verschillende medische producten. Het team heeft een bioafbreekbaar membraan gecreëerd dat kan worden gebruikt bij botreconstructie. Een 3D-geprinte prothese van dit materiaal maakt het transplanteren van botmateriaal uit een ander deel van het lichaam overbodig. Dit verkort de duur van de operatie bovendien aanzienlijk: van ongeveer acht tot maar liefst minder dan twee uur.
Het onderzoeksteam ontwikkelde ook polycaprolacton (PCL), een mengsel van in het lichaam oplosbaar biomateriaal dat ideaal blijkt voor gebruik bij weefselregeneratie. Het gebruik van dit materiaal kan complicaties die vaak ontstaan bij conventionele transplantatiemethoden ontstaan voorkomen. Het systeem van de Koreaanse Universiteit is beter dan vergelijkbare systemen uit andere landen omdat het gebruikmaakt van verschillende soorten biomateriaal, wat betekent dat er een groter scala aan toepassingen mogelijk is. Het team hoopt dat het systeem ooit complete menselijke organen en weefsels kan produceren en de behoefte aan menselijke orgaandonoren volledig kan elimineren.
Met gentherapie kunnen we weefsel, spieren en botten produceren
Plastische chirurgie wordt niet alleen gebruikt voor cosmetische doeleinden. Voor mensen die een ernstig ongeluk hebben gehad, is reconstructieve chirurgie met behulp van gentherapie waarschijnlijk de grootste kans op een relatief normaal leven. Gentherapie maakt het mogelijk om huid, spieren, botten en ander lichaamsweefsel te kweken. Het voordeel hiervan is dat het toegepast kan worden in een groot aantal medische behandelingen, zoals diabetische dermopathie en reumatoïde artritis. Bij deze twee aandoeningen zijn met gentherapie tot nu toe de beste resultaten geboekt. Peesreparatie, zenuwregeneratie en het kweken van huid zijn aanvullende toepassingen die momenteel worden onderzocht. Dit is met name in het geval van brandwonden een interessante ontwikkeling. Brandwonden worden nu behandeld door gezonde huid van andere lichaamsdelen te transplanteren. Dit werkt echter alleen als maar een klein deel van het lichaam verbrand is. De grootste uitdaging voor de reconstructieve chirurgie is het tekort aan donorweefsel. In de toekomst kan gentherapie al het weefsel, spieren en botten creëren die we nodig hebben.
Deze tweede huid uit een potje blijft zestien uur zitten
Alle eigenschappen van een jonge, veerkrachtige huid kunnen nu, dankzij de ontwikkeling van een polymeerfilm, nagebootst worden. Een team onderzoekers van het Massachusetts General Hospital en het MIT heeft een coating ontwikkeld van slim biomateriaal, een soort siliconenrubber. Het goedje kan op de huid gesmeerd worden, waarna het uithardt en dezelfde elasticiteit krijgt als mensenhuid. Ook zit er een fijn verdeeld siliciumdioxide vulmiddel in. De uit een tube smeerbare kunsthuidlaag sluit niet helemaal hermetisch af, waardoor de eigen huid kan blijven ademen. Op een droge huid werkt de siliconenlaag zelfs vochtinbrengend. De film kun je zestien uur lang op je huid laten zitten: je brengt hem in de ochtend aan, en trekt hem ’s avonds weer los. De belangrijkste toepassing is momenteel het gladtrekken van kraaienpootjes, fronsrimpels en andere oneffenheden. Ook kunnen wallen onder de ogen er prima mee weggewerkt worden. Tijdens onderzoeken werd aan 170 vrijwilligers gevraagd om met de kunsthuid te sporten, door regenbuien te lopen en zelfs te gaan zwemmen. Er traden geen irritaties of loslaatverschijnselen op. In de toekomst kan de siliconenhuid ook gebruikt worden om wonden te bedekken en zelfs om geneesmiddelen toe te dienen bij patiënten met huidproblemen als eczeem of psoriasis. Het is de bedoeling dat de smeerbare kunsthuid dit jaar nog op de Amerikaanse markt komt
Nano-gouddeeltjes doen vet als sneeuw voor de zon verdwijnen
>Het Centre of Excellence in Nanomedicine and Engineering in San Diego heeft een nieuwe cosmetische behandelmethode ontwikkeld voor het verwijderen van vet. Tijdens deze behandeling wordt een kleine hoeveelheid nano-gouddeeltjes in het vetweefsel onder de huid geïnjecteerd. Het goud wordt vervolgens met een laser verhit waardoor het vet smelt. Daarna wordt het vet verwijderd. Deze methode is beter dan traditionele liposuctie omdat de omliggende zenuwen en weefsels geen risico lopen. Terwijl sommige mensen alles proberen om overtollig vet kwijt te raken, doen anderen juist het tegenovergestelde. Lipofilling, bijvoorbeeld, omvat het inbrengen van vet in bepaalde lichaamsdelen, vooral het gezicht, waardoor dat strakker en jonger lijkt.
Over twintig á dertig jaar kunnen we door gepersonaliseerde weefselkweek biologische structuren zoals huid en zelfs organen in een laboratorium kweken om te gebruiken voor transplantaties. Tegen die tijd kunnen we ook het immuunsysteem beter reguleren waardoor de transplantatie van complexere structuren zoals het gezicht ook mogelijk wordt. Of het nu om puur cosmetische redenen is of voor reconstructieve doeleinden, door nieuwe technieken zoals gentherapie, 3D-printen en augmented reality, ziet de toekomst van de plastische en reconstructieve chirurgie er steeds mooier uit.
