Zó wordt je privacy in dit digitale tijdperk geschonden

En jij dacht dat jouw privégegevens privé waren? Ik ben van mening dat de zogenaamde digitale privacy niet te vertrouwen is. De schokkende onthullingen over hoe Spotify persoonlijke gegevens gebruikt is een van de redenen waarom ik heb besloten deze blog te schrijven. In Spotify’s nieuwe privacy beleid staat namelijk dat het bedrijf recht heeft op toegang tot de foto’s, contactpersonen en andere persoonlijke gegevens van al haar gebruikers. Dit nieuws heeft geleid tot enorme controverse waarop Spotify reageerde met een dringende blogpost waarin stond dat zij op zorgvuldigere manier hadden moeten communiceren over de exacte betekenis van dit beleid. Zij gaven ook te kennen dat alleen de door de gebruiker beschikbaar gestelde informatie gebruikt wordt. Maar aan de andere kant moeten we ons misschien afvragen of er wellicht sprake was van een dubbele agenda…

Wat als Spotify álles van je wil weten? Spotify heeft gebruikers verzekerd dat ze uitdrukkelijk toestemming vragen voordat gebruikersgegevens aan derden vrijgegeven worden. Eigenlijk denk ik dat het hele Spotify privacyverhaal nogal uit proportie getrokken is op social media maar je vraagt je wel af of social media en IT-giganten het Internet of Things gebruiken om toegang te krijgen tot persoonlijke gegevens voor ‘sinistere’ doeleinden…

Zal het concept van ‘personal space’ en privacy een mythe worden in de toekomst? Er zijn inderdaad wel een aantal factoren die je doen geloven dat die kans bestaat! Als je denkt dat de apps en software die je gebruikt gratis zijn, think again. Ik bedoel, je betaalt dan misschien wel geen geld maar je verstrekt wel toegang tot je persoonlijke gegevens en die zijn natuurlijk ontzettend waardevol. Giganten als Facebook, Apple en Google zijn in een nek-aan-nek race om alles van je te weten te komen. De vraag die verwarring schept is of we bereid zijn om die informatie te delen!

In deze post zullen we zien op welke manieren onze privacy vandaag de dag door grote bedrijven en mensen in machtsposities geschonden wordt. We zullen zien hoe weinig mensen zich eigenlijk bewust zijn van hun digitale privacy en de mate waarin onze persoonlijke gegevens door overheden en instanties worden gebruikt om inzicht te krijgen in hoe wij, de consumenten, ons gedragen. We zullen bespreken hoe bedrijven als Uber, Airbnb en Facebook onze gegevens gebruiken voor winstbejag en hoe deze praktijken ons ook emotionele schade kunnen toebrengen! We geven je ook een aantal eenvoudige tips waarmee je je persoonlijke gegevens kunt beschermen.

Wat betekent privacy in dit moderne ‘verbonden’ tijdperk?

Het recht op privacy is een van de meest fundamentele rechten van de mens. De beslissing om onze persoonlijke gegevens al dan niet met iemand te delen is onze beslissing. We hebben het recht om persoonlijke informatie te beschermen zodat anderen die gegevens niet voor dubieuze doeleinden kunnen gebruiken. Maar in de afgelopen 3 decennia hebben grote bedrijven en overheden in het geheim met elkaar samengewerkt om dit recht keer op keer te schenden. De kans op privacy schending is nog nooit eerder zo groot geweest als nu, in ons digitale tijdperk, waarin alles en iedereen met elkaar verbonden is. Vandaag de dag zijn onze mobiele telefoons continu verbonden met het internet. Ze bevatten al onze informatie. Sterker nog, als we het hebben over ons privéleven is onze ‘digitale voetafdruk’ niet veel anders dan een open boek.

Onze Facebook-profielen, onze interesses, hoe we ons geld besteden met online winkelen, onze activiteit op Twitter, de foto’s die we delen, de video’s die we bekijken en elk woord dat we typen – je kunt er vanuit gaan dat zo goed als alles in de gaten wordt gehouden en gebruikt voor winstbejag. Waarom vergrendelen we onze telefoons? Omdat we niet willen dat vreemden toegang hebben tot vertrouwelijke informatie, toch? En als we je nou eens zouden vertellen dat vreemden eigenlijk continu toegang hebben tot deze informatie, zonder dat we dat in de gaten hebben? En dat is niet eens alles. Recente whistle blowers attendeerden ons ook op het feit dat onze regeringen niet alleen terroristen in de gaten houden, maar dat ze ook ons en onze dagelijkse activiteiten in de peiling houden. Creepy, of niet soms?

Het feit dat we in de gaten worden gehouden, gebrandmerkt, gecategoriseerd en gebruikt als middel om winst te maximaliseren is een ernstige vorm van machtsmisbruik en moet aan banden gelegd worden. Helaas is één persoon niet genoeg om dat voor elkaar te krijgen. Maar we kunnen onze ogen gewoonweg niet sluiten voor deze feiten. We moeten veel voorzichtiger zijn met welke informatie we op het internet delen. En dan hebben we het natuurlijk niet alleen over onze mobieltjes! Langzaam maar zeker veranderen electronische apparaten allemaal in slimme apparaten die in verbinding staan met de cloud. Informatie lekt uit door middel van digitale media, sociale profielen en retail websites en niet iedereen is zich bewust van de omvang van deze ontwikkelingen. Ons recht op privacy betekent dat wij zelf mogen beslissen of we iemand die we niet vertrouwen de toegang tot onze gegevens ontzeggen. Daarom moeten we ons beter bewust zijn van welke informatie we delen, waar en hoe we het delen, en vooral – met wie.

Weet jij eigenlijk wel hoeveel informatie je daadwerkelijk vrijgeeft op het internet?

Uit een recent onderzoek van het TNO zijn interessante bevindingen naar voren gekomen over in hoeverre mensen ‘internet-bewust’ zijn. Internetgebruikers werden een aantal vragen gesteld over hun ervaringen met de moderne technologie. Nederlanders hechten over het algemeen veel belang aan privacy en het beschermen van persoonlijke gegevens en er wordt dan ook veelvuldig over gesproken. Ook worden er concrete stappen gezet om deze gegevens te beschermen. Toch is men wel bereid om gegevens te delen (vooral jong-volwassenen tussen de 18 en 34 jaar), en dat is voornamelijk omdat het delen van informatie in de huidige samenleving haast als vanzelfsprekend wordt gezien, vooral op sociale media. 17,4% van de ondervraagden heeft aangegeven dat ze weleens te maken hebben gehad met diefstal of verlies van hun persoonlijke gegevens zoals het ongevraagd doorgeven van informatie aan derden. (10,3%) heeft weleens te maken gehad met financiele en online identiteitsfraude. Het lijkt erop dat de meeste respondenten niet met duidelijkheid kunnen stellen of de wet en getroffen maatregelen voor bescherming van persoonsgegevens voldoende effectief zijn.

Nederlanders spenderen hun tijd op het internet met name voor het bekijken van video’s en foto’s van andere internetgebruikers en het gebruiken van search engines zoals Google en diensten zoals Whatapp. De groep jong-volwassenen (18-34) vinden het normaal om informatie online te delen voor alle soorten diensten en online winkelen. Een klein percentage (14%) deelt helemaal geen informatie, ook al betekent dat dat bepaalde diensten niet gebruikt kunnen worden. Ook al is het merendeel van de respondenten het ermee eens dat privacy van belang is, verstrekken zij, wanneer daarom gevraagd wordt, toch hun gegevens. 30% van de ondervraagden doet dat echter alleen wanneer het duidelijk is waar de gegevensverstrekking voor nodig is, en zodat er van een dienst gebruik kan worden gemaakt. Bijna de helft van de Nederlanders leest algemene voorwaarden voordat ze ergens mee akkoord gaan.

De mate van privacybescherming die Nederlanders belangrijk vinden heeft een nauwe samenhang met het vertrouwen in de organisatie die de gegevens vraagt. Er wordt bijvoorbeeld veel minder vertrouwen gesteld in marktonderzoekers, webwinkels en sociale media dan in de gezondheidszorg, verzekeraars, de belastingdienst en de politie.De meeste vormen van toegangscontrole tot persoonsgegevens worden belangrijk gevonden. Men wil weten wie toegang heeft tot hun persoonlijke gegevens, men wil telefoongesprekken kunnen voeren zonder dat deze worden afgeluisterd en anoniem gebruik kunnen maken van het internet. De vormen van privacy die men het belangrijkst vindt hangen samen met situaties in besloten kring.

Lees ook: Privacy is in 2025 een groot probleem

De meesten van de respondenten weten niet goed of ze verstrekte gegevens kunnen inzien en aanpassen of (laten) verwijderen en men vindt over het algemeen niet dat men in de hand heeft hoe en door wie hun persoonlijke gegevens gebruikt worden. Controle over gegevens gebeurt met name door het niet vrijgeven van informatie of door deze informatie op social media af te schermen door middel van persoonlijke instellingen. De meesten realiseren zich dat ze bewust moeten omgaan met gebruikersnamen en wachtwoorden (77%) en maken ook gebruik van antivirusprogramma’s (88,5%). Ongeveer de helft van de mensen heeft aangegeven dat ze toch ook door hun omgeving beïnvloed worden wanneer het gaat om sociale netwerksites zoals Facebook en diensten zoals WhatsApp, ook al hebben ze daar niet veel vertrouwen in. Dit heeft voornamelijk te maken met peer pressure, ‘fear of missing out’ en de wens om ‘erbij te horen’.

Onze gegevens circuleren op het internet en het is al bewezen dat bedrijven er gebruik van maken

Maak je geen illusies. Als je je verdiept in deze materie kom je er snel achter dat bedrijven al een tijdje gretig gebruik maken van onze persoonlijke gegevens.

Wat doet Uber eigenlijk met onze gegevens?

Uber heeft een mapping tool genaamd ‘God View’, die de locatie van voertuigen en klanten die een taxi boeken onthult, en Uber medewerkers hebben inzage in deze informatie. Het is taxichauffeurs echter niet toegestaan om deze gegevens te gebruiken. Er zijn gevallen geweest waarin misbruik van deze gegevens aan het licht gekomen is. Venture kapitalist Peter Sims maakte onlangs in een blog bijvoorbeeld bekend dat Uber zijn privélocatie tijdens een launch party op een scherm openbaar had gemaakt.

Daar word je toch paranoïde van? Al zit je ergens in de verste uithoek van de wereld, Uber zal je weten te vinden. Ze zeggen dat klantgegevens alleen voor legitieme, zakelijke doeleinden gebruikt worden, maar wat betekent dat eigenlijk? Hoe legitiem deze zakelijke doeleinden zijn is moeilijk te zeggen. Zelfs wanneer je je account verwijdert betekent dat niet dat je persoonlijke gegevens ook gewist worden. Daar zouden wij toch alleen zeggenschap over moeten hebben? Er is wat Uber betreft vooralsnog geen bewijs dat deze informatie op de verkeerde manier gebruikt wordt, dus daar hoeven we ons (nog) geen zorgen over te maken… toch?

Wat je moet weten voordat je je ID aan Airbnb geeft

Een aantal Australische Airbnb gebruikers gaven onlangs aan dat ze bezorgd zijn over hun privacy. Airbnb had hen namelijk verzocht om video’s van hun accommodatie te uploaden voordat ze in aanmerking konden komen voor de room-sharing deals. Het Airbnb privacybeleid vermeldt dat bepaalde delen van publieke profielen die persoonlijke informatie bevatten, op andere delen van het platform getoond kunnen worden voor marketingdoeleinden. Dit betekent dat je foto’s of beoordelingen of zelfs de video’s die je ‘moet’ uploaden van plekken waar je overnacht, gebruikt kunnen worden voor promotionele- en marketingcampagnes! En wij maar denken dat de gegevens die we verstrekken alleen van ons zijn en dat dat ze niet worden gebruikt voor winstbejag van anderen! Maar het lijkt erop dat er ook in het privacybeleid van Airbnb allerlei gaten zitten! Als je bijvoorbeeld geen video’s uploadt loop je het risico geweigerd te worden, en vele gebruikers vinden dat daarmee hun recht op privacy geschonden wordt. En daar ben ik het mee eens. Aan de andere kant beweert Airbnb dat het implementeren van dit soort ‘maatregelen’ voor zowel de gasten als de accommodatieproviders een belangrijk onderdeel is van het opbouwen van vertrouwen in de Airbnb community.

Zij zijn van mening dat het de gebruikers helpt met het maken van weloverwogen beslissingen wanneer ze naar onbekende bestemmingen reizen. Er is geen twijfel over dat dit een sterk argument is, maar de vraag is of dit de enige reden is waarom ze deze informatie willen verzamelen. Of worden Facebookprofielen door Airbnb gebruikt om inzicht te krijgen in bepaalde voorkeuren voor marketingdoeleinden? Ook hier zou zomaar sprake kunnen zijn van verborgen agenda’s. Er wordt ook gespeculeerd dat Airbnb gebruik maakt van big data analytics om accommodatie eigenaars vrijblijvend ‘advies’ te geven over welke tarieven ze het best kunnen hanteren. Dit doen ze door middel van hun ‘Price Tips’ tool die gebruikers helpt bij het bepalen van accommodatie tarieven, wat resulteert in een hogere bezettingsgraad. Een beetje gedwongen, vind je niet?

Facebook apps – hoe ze je profiel en andere persoonlijke informatie in de gaten houden

Uit een Wall Street Journal onderzoek uit 2010 is gebleken dat het de meest populaire Facebook apps zijn die onze persoonlijke gegevens versturen. Deze apps geven namen van Facebook gebruikers en hun vrienden door aan marketingbedrijven. Met het gebruik van deze apps maken we dus niet alleen onze eigen privégegevens toegankelijk maar ook die van onze vrienden, en de vrienden van onze vrienden… Waar het op neerkomt is dat de privégegevens van miljoenen actieve Facebookgebruikers via deze apps dus eenvoudig toegankelijk zijn voor adverteerders en internetmarketeers. Informatie over onze voorkeuren en interesses worden door hen gebruikt om individueel gerichte marketingstrategieën te formuleren.

Farmville (Zynga Game Network Inc.), Texas Holdem Poker en ForntierVille behoren tot deze populaire apps die, zonder enige kennisgeving aan de gebruiker, persoonsgegevens verzonden aan maar liefst 25 reclamebureaus en databedrijven. In een directe poging om het incident te beteugelen, waren veel apps opeens niet meer beschikbaar. De redenen zijn nooit bekendgemaakt. Nog verontrustender is het feit dat het beleid van Facebook dicteert dat gegevensoverdracht naar dergelijke bedrijven voor deze apps ten strengste verboden is. Na het plaatsvinden van dit incident zijn de mazen in het net van de software opgespoord om schending van dit privacybeleid te beëindigen.

Rapleaf, een app die betrokken was bij dit incident, heeft verklaard dat de verstrekking van persoonlijke gegevens niet opzettelijk was gedaan maar dat het gebeurde doordat er softwareprogrammeerfouten waren gemaakt. Maar mijn vraag is: waarom is er geen wettelijk mechanisme waarmee we ervoor kunnen zorgen dat dit soort praktijken niet (meer) plaatsvinden? Dit specifieke probleem is inmiddels opgelost, maar als een dergelijk situatie zich weer zou voordoen, zouden we daar dan ooit achterkomen?

Het fiasco van Apple’s datagegevens in 2011: ze weten waar je bent!

In 2011 vonden twee onderzoekers iets vreemds in een bestand op de iPhone van Apple. Het bestand bevatte gegevens over de locaties die gebruikers in de afgelopen 12 maanden bezocht hadden. Toen deze informatie bekendgemaakt werd ontstond er natuurlijk een soort paniek over het feit dat Apple zijn gebruikers kennelijk in de gaten houdt. Deze gebeurtenis leidde tot Europese en Amerikaanse overheidsonderzoeken. Senator Al Franken, een Democraat uit Minnesota, heeft Apple zelfs een brief gestuurd waarin hij vraagt naar de reden voor dit obscure verzamelen van gegevens.

Apple bevestigde de speculaties van de onderzoekers en legde uit dat deze bestanden geen locatielogboeken van gebruikers waren, maar dat locaties van Wi-Fi-hotspots en zendmasten in de buurt van de desbetreffende apparaten opgeslagen werden. Er werd echter geen verdere uitleg gegeven over de reden waarom deze sensoren, zelfs na het uitzetten van ‘locatie’, nog steeds locatiegegevens bleven registreren. Ook kwam er geen antwoord op de vraag waarom deze informatie niet versleuteld werd en waarom de gegevens zo lang werden bewaard. Er werd alleen gemeld dat deze ‘fouten’ met een software update verholpen zouden worden. Dit incident leidde er overigens toe dat Google bekendmaakte zich ook schuldig te maken aan dergelijke praktijken met hun android telefoons. Deze controverse is slechts één van de vele voorbeelden van de manieren waarop wij, doordat onze smartphones informatie verzamelen en ook versturen, in de gaten worden gehouden. De eerstvolgende keer dat je op pad gaat kan je je ‘locatie’ maar beter uitzetten.

Het privacy beleid van General Motors: we blijven je tracken, ook al heb je geen OnStar GPS account meer

In 2011 veroorzaakte het nieuwe privacy beleid van General Motors nogal wat ophef en bezorgdheid onder gebruikers van de OnStar GPS service. Het bleek namelijk dat voertuig monitoring zelfs na het annuleren van deze GPS service gewoon doorgaat. Met andere woorden: informatie zoals voertuigsnelheid, locatie, kilometerstanden, gordelgebruik etc. blijft naar GM verstuurd worden. Dat betekent dus dat GM te allen tijde op de hoogte is van waar je je bevindt en wat je doet. Ik kan me geen ernstiger voorbeeld van privacyschending voorstellen. Hoe kunnen ze dit verantwoorden? Daar komt nog eens bij dat het volledig uitschakelen van de tracking alleen gedaan kan worden op specifiek verzoek, waarna de communicatieverbinding door de gebruiker zelf handmatig verbroken moet worden.

Het tweede probleem met de GPS van OnStar is het feit dat OnStar zich het recht voorbehoudt om deze tracking informatie te delen. Hoe kunnen ze daar, zonder de uitdrukkelijke toestemming van de gebruiker, zomaar mee wegkomen? Met wie zou deze informatie eigenlijk gedeeld worden? Om potentiële klanten te targeten? Als je bijvoorbeeld je auto total loss zou rijden en een nieuwe zou moeten kopen, zou je dan, door middel van de gedeelde tracking informatie, ‘automatisch’ door autobedrijven benaderd worden? General Motors verklaarde dat de verzamelde informatie, alvorens het verkocht wordt aan derden, eerst ‘anoniem’ gemaakt wordt. Hieruit blijkt dat de verkoop van onze persoonlijke gegevens helaas maar al te reëel is. Je GPS activeren zal vanaf nu nooit meer hetzelfde zijn.

Je nummerplaten worden getraceerd, of je nu een (verkeers)overtreding hebt begaan of niet

 De politie en particuliere bedrijven in de Verenigde Staten verzamelen miljarden data points waarmee ze een database bouwen, en dat doen ze door je nummerplaat met behulp van moderne digitale technologie te traceren. Er is geen enkele vorm van screening en het maakt niet uit of je iets verkeerd gedaan hebt of niet. Surveillance technologieën zijn in de afgelopen jaren goedkoper en geavanceerder geworden. Ze zijn permanent verbonden met de cloud en ze kunnen in tijd van seconden grote hoeveelheden data verzenden. In de onderstaande video kun je zien hoe verschillende bedrijven deze gegevens gebruiken om je in de gaten te houden. Op deze manier kunnen ze jouw verkeersgeschiedens analyseren zoals waar en hoe je rijdt. Zo heeft het voertuig van de sheriff (uitgerust met maar liefst 49 camera’s) al ongeveer 2 miljoen nummerplaten gescand. Deze kentekens bevatten onthullende informatie over de locaties van de automobilisten.

In 1998 bekende een politie-luitenant in Washington DC dat hij schuldig was aan afpersing, nadat hij aan de hand van nummerplaten had achterhaald van wie auto’s waren die in de buurt van een homobar geparkeerd stonden, om de eigenaren vervolgens te chanteren! De politie kan dus, zonder enige goedkeuring vooraf, eenvoudig toegang tot deze informatie krijgen. Sterker nog, iedereen kan door middel van een gerechtelijk bevel GPS-trackers laten installeren op de auto van een ander! Om een ​​lang verhaal kort te maken: het traceren van nummerplaten vindt zonder enige regulering voortdurend plaats en de gegevens kunnen worden gebruikt voor duistere doeleinden, zoals we hierboven zagen.

Ook al kun je via een nummerplaat niet direct de naam en het adres van de autoeigenaar achterhalen, is het wel mogelijk om die gegevens met behulp van databases van the Department of Motor Vehicles (DMV) te achterhalen. Gestolen voortuigen en daders van overtredingen kunnen zo op veel efficiëntere manier opgespoord worden, maar aan de andere kant moeten we ons afvragen of het willekeurige traceren van kentekenplaten zonder onze kennis eigenlijk wel zomaar mag gebeuren. Wat zijn jouw gedachten hierover?

Van privacy is in de toekomst misschien helemaal geen sprake meer – heeft dat voordelen?

Alles is op een of andere manier met elkaar verbonden. Connectiviteit is vandaag de dag zelfs buiten Silicon Valley wijdverbreid en heeft het voor regeringen, organisaties en bedrijven mogelijk gemaakt om ons te bespioneren. Technologieën zoals smart-tv’s, zelf-rijdende auto’s en wearables zouden er weleens toe kunnen leiden dat er van privacy in de toekomst helemaal geen sprake meer is. We zijn hard op weg om onze privacy te transformeren van een fundamenteel recht in iets van een niet-bestaande sociale norm.

Een rapport over het recht op privacy, geschreven door Warren en Brandeis voor de Harvard Law Review, schetste een beeld van de problemen van de moderne media en hoe de samenleving erdoor beïnvloed wordt. Onbevoegde verspreiding van informatie zoals foto’s was een van de belangrijkste aandachtspunten van het rapport. Zo werd uiteengezet hoe sociale informatie een betaalmiddel is geworden dat geregeerd wordt door vraag en aanbod van de marketing- en reclameindustrie en waarvan onrechtmatig gebruik wordt gemaakt voor winstbejag.

Toch kunnen we hier wellicht ook voordelen in zien. We zouden kunnen concluderen dat de toegankelijkheid van bepaalde belangrijke informatie essentieel is voor het goed functioneren van een democratie. Met teveel privacy zou er een maatschappij van geheimhouding onstaan, wat schadelijke gevolgen kan hebben. Er zijn bepaalde sectoren die enorm veel profijt hebben van de ‘verdunning’ van de privacy, zoals bijvoorbeeld de gezondheidszorg. Gegevens die tien jaar geleden nog als vertrouwelijk werden beschouwd zijn nu beschikbaar voor medische professionals en instellingen door middel van sensoren, gezondheidsapps en smart devices. Hierdoor is de zeggenschap over gezondheid gaan verschuiven van de de arts naar de patiënt, die nu veel beter is uitgerust met de middelen om de beste medische behandelingen te kiezen. Wij zijn de inwoners van een hyper-actief tijdperk. Het is zeer goed mogelijk dat onze hang naar privacy veroorzaakt wordt door de verschuiving van een analoog naar een digitaal tijdperk. In de analoge dagen was inbreuk op de privacy veel ingrijpender.

Na verloop van tijd zullen we ons misschien wel gaan beseffen dat het ‘verdunnen’ van onze privacy niet per definitie iets negatiefs hoeft te zijn. Als ons privéleven maar niet dusdanig in het gedrang komt dat er sprake is van flagrante inbreuk en intimidatie. We leven in een tijdperk waarin iedereen gehackt kan worden. Wij hebben elk onze eigen unieke digitale footprint die overal in de cloud toegankelijk is, en voor zowel positieve als negatieve doeleinden gebruikt kan worden. Het opwindende is dat dit nog maar het begin is. Wanneer het Internet of Things zijn hoogtepunt bereikt zal er van privacy zoals we dat nu kennen misschien wel helemaal niets meer over zijn.

Hoe bescherm je je online privacy (zo goed en zo kwaad als je kan)

Aangezien weinigen van ons in staat zijn om een volledige one-man oorlog tegen de privacy invasie te beginnen, moeten we onze eigen individuele beslissingen nemen over hoeveel informatie we willen delen en hoeveel we willen beschermen. Hoewel het delen van sommige gegevens, zoals informatie over gezondheid en fitness, zo zijn voordelen kan hebben, kan financiële- en andere gevoelige informatie weleens in verkeerde handen vallen met alle ernstige gevolgen van dien.

Hier zijn enkele tips om je te helpen belangrijke persoonlijke gegevens te beschermen:

Cookies verwijderen

Dit is een van de meest eenvoudige manieren om je gegevens te beschermen. Cookies stellen websites in staat om informatie over je online activiteiten te verzamelen. Op de meeste browsers kun je privacy-instellingen vinden waarmee je third-party cookies kunt blokkeren. Hiermee kun je persoonlijke informatie tot op zekere hoogte beschermen. Het is echter geen absolute waterdichte oplossing. Bedrijven gebruiken tegenwoordig allerlei nieuwe targetingmethodes zoals vingerafdrukken, die veel moeilijker te vermijden zijn.

Zorg ervoor dat je na elke sessie op sociale media uitlogt

Dit is een eenvoudige en effectieve manier om belangrijke persoonlijke informatie te beschermen. Je kunt bijvoorbeeld voor bepaalde online activiteiten verschillende browsers gebruiken. Dit limiteert de hoeveelheid informatie die een bepaalde website over je online activiteiten kan verzamelen. Ga bijvoorbeeld ook niet online shoppen als je nog op Facebook bent ingelogd.

Wees voorzichtig met de privacy-instellingen van je smartphone

Omdat smartphones de meest-gebruikte elektronische apparaten ter wereld zijn, groeit mobile targeting met grote snelheid. Adverteerders gebruiken telefoons en apps om je online activiteiten – zoals wat je verstuurt, welke games je speelt en nog veel meer – in de gaten te houden. Je kunt de privacy-instellingen op je Android of iPhone gemakkelijk veranderen om dit soort tracking aan banden te leggen.

Maak gebruik van geavanceerde online tools

Als je bereid bent om extra moeite te doen om je privacy te beschermen kun je leren hoe je geavanceerde security tools moet gebruiken. Browser add-ons zoals Disconnect.me kunnen helpen bij het blokkeren van tracking-verzoeken. De zoekmachine DuckDuckGo maakt een juridische belofte dat ze je persoonlijke informatie niet delen, en met browsers zoals Tor kun je anoniem surfen.

Met de incognitomodus kun je lekker privé browsen

Elke goede browser heeft deze faciliteit. Hiermee kun je ervoor zorgen dat anderen die toegang hebben tot je device (laptop, desktop, tablet of telefoon) niet kunnen zien wat jij online doet. Cookies worden automatisch verwijderd en je browsegeschiedenis wordt gewist wanneer het incognitovenster is gesloten.

Online targeting is momenteel de meest voorkomende vorm van reclame en marketing. Elk bedrijf dat zijn producten en diensten online aanbiedt is geïnteresseerd in je sociale en digitale profielen. privacyschending omvat monitoring, categoriseren, analyseren en bestuderen van ons online gedrag om ons real-life gedrag te kunnen voorspellen. Persoonlijk vind ik dit onethisch en immoreel.

Websites zoals www.amibeingtracked.com kunnen je vertellen of je mobiele provider jouw mobiele activiteiten trackt. Heb je deze website weleens gebruikt? Na het lezen van dit artikel wil je het misschien wel een keer proberen. Zou het niet interessant zijn om te weten wie jou in de gaten houdt, zonder dat zij in de gaten hebben dat jij het in de gaten hebt?